Przedszkole nr 173 w Warszawie
Nowy rok szkolny 2022/2023 – działania logopedyczne w przedszkolu
Logopeda
Przedszkole zatrudnia logopedę. Logopeda przedszkolny przeprowadza badania dzieci i stawia szczegółową diagnozę rozwoju mowy.
Dzieci, u których po diagnozie stwierdzono nieprawidłowości w rozwoju mowy, objęte są indywidualną terapią logopedyczną w przedszkolu.
Ćwiczenia mają na celu: usuwanie zaburzeń mowy, nauczanie mowy, która się nie wykształciła, eliminowanie przyczyn emocjonalnych w przypadku dzieci jąkających się, wyrównywanie opóźnień rozwoju mowy.
Dzieci objęte terapią logopedyczną uczestniczą w zajęciach indywidualnych i grupowych.
Rodzice otrzymują instruktaż pracy z dziećmi w celu dalszej pracy z dzieckiem.
Logopeda Karolina Mazurska
Poniedziałek 9:00-14:00
Środa: 10:00 – 17:00 (konsultacje z rodzicami od 16:00 po uprzednim umówieniu)
Czwartek: 9:00 – 15:00
Szanowni Rodzice!
Po powrocie z wakacji, rozpoczynamy nowy rok terapeutyczny. Informuję, że wszystkie dzieci, które nie były w poprzednim roku objęte terapią indywidualną, zostaną poddane logopedycznym badaniom przesiewowym. Wykonanie badania będzie możliwe wyłącznie po otrzymaniu pisemnej zgody rodzica/opiekuna (zgody do nabycia u wychowawców). Badania przesiewowe dotyczą dzieci ze wszystkich grup, nawet tych, które brały udział w takich badaniach w poprzednich latach. Dzieje się tak dlatego, że w każdym roku rozwoju dziecka pojawiają się czynniki, które mogą mieć wpływ na stan mowy. Zadaniem logopedy jest więc regularne monitorowanie tego stanu i ewentualne (w razie potrzeby) zakwalifikowanie dziecka do terapii. Po zakończeniu badań przesiewowych, będą Państwo otrzymywać informacje zwrotne.
Badaniom przesiewowym i diagnozom nie są poddawane wyłącznie te dzieci, które zakończyły już terapię logopedyczną (najczęściej dzieci z najstarszych grup).
Osoby, które w zeszłym roku brały udział w terapii logopedycznej, zostaną poddane pełnej diagnozie logopedycznej (za zgodą rodziców), w celu sprawdzenia obecnego stanu mowy i zaplanowania dalszej terapii.
Ponadto, informuję, że dzieci będą poddawane obserwacjom funkcjonowania ich komunikacji w grupie.
***
Na dole strony znajdą Państwo nowy grafik pracy logopedy (w tym czas na konsultacje z rodzicami).
Jak dbać o mięsień okrężny ust?
Jest to mięsień okalający nasze usta. Odpowiada za ich zwarcie. Jego praca jest ważna w wielu aspektach – sprawia, że nasze usta są domknięte w spoczynku, gdy oddychamy nosem, jest aktywny podczas mówienia, śpiewania, jedzenia, picia i żucia. Oto kilka pomysłów na jego usprawnianie:
- Właściwe użycie sztućców
Podczas jedzenia sztućcami zadbajmy o to, by nie wrzucać / wlewać jedzenia i picia do ust dziecku lub by dziecko samo tego nie robiło. Górna warga powinna przylegać do łyżki / widelca i aktywnie ściągać zawartość wprowadzając ją do jamy ustnej. Najmłodsze dzieci, które są karmione, powinny dostawać do ust łyżeczkę ustawioną poziomo, tak, by samodzielnie ściągały z niej pokarm. Nie należy przechylać łyżeczki i ocierać jej o bierną górną wargę. - Zabawy w śmieszne miny
Warto je praktykować jak najczęściej.Może to być strojenie śmiesznych min przed lustrem, cmokanie (posyłanie całusków), robienie z ust „dziubka” i poruszanie nim w górę, na dół i na boki. Dobrym pomysłem jest też naprzemienne rozciąganie ust do śmiechu i powracanie do wąskiego „dziubka” i szczerzenie zębów w uśmiechu naprzemiennie z ustawianiem warg w kwadratowe okienko, w którym widać zęby. - Podczas jedzenia i picia
Przykładem ćwiczenia mięśnia okrężnego ust może być wsysanie długiego i cienkiego makaronu (np. spaghetti) ściągniętymi ustami. Dobrym pomysłem jest picie ze słomki tak, by usta szczelnie ją trzymały. - Zabawy z patyczkiem
Mając do dyspozycji płaski patyczek (laryngologiczny lub po lodach), wkładamy do między wargi dziecka (należy uważać, by nie łapały go zęby). Zadania polegają na: utrzymaniu patyczka jak najdłużej, by nie wypadł, bez pomocy rąk; poruszanie patyczkiem w różnym jego ustawieniu między wargami, za pomocą samych ust – w górę, w dół i na boki; oporowanie patyczkiem – ręką podtrzymywany patyczek napiera na górną wargę, a warga nie pozwala się podnieść, analogicznie dolna warga. - Krem lub pomadka
Kładziemy odrobinę kremu, wazeliny, pomadki natłuszczającej na środek warg dziecka. Ustawiamy na minutniku czas 1,5 minuty i prosimy, by dziecko docisnęło obie wargi do siebie i ślizgając jedną po drugiej (do przodu, do tyłu i na boki) rozsmarowywało krem na całej powierzchni warg. - Zabawy oddechowe
Wszelkiego rodzaju dmuchanie wymagające utworzenia wąskiego strumienia powietrza przez usta – robienie baniek mydlanych, zdmuchiwanie świeczki na odległość, dmuchanie w piórka / lekkie piłeczki tak, by się poruszały.
Powodzenia!
Domowe wspomaganie rozwoju mowy
Szanowni Rodzice!
Czas spędzany w domu, mimo wielu utrudnień w pracy, nauce czy wspólnej zabawie, sprzyja jednak organizacji domowych zabaw logopedycznych i logorytmicznych. Każde dziecko ma inne potrzeby – dzieci objęte terapią dostają w formie mejlowej zindywidualizowane ćwiczenia. Dzieci, które nie są objęte terapią, nadal potrzebują wspomagania rozwoju mowy, która w okresie przedszkolnym najintensywniej się kształtuje. Oprócz szeroko dostępnych w internecie form ćwiczeń artykulacyjnych (gimnastyka buzi), ważne są ćwiczenia słuchowe, umuzykalniające, trenujące uwagę słuchową i przetwarzanie słuchowe. Poniżej umieszczam link do filmu z muzyką, śpiewem i gestami, które nie dość, że wspomagają rozwój mowy, to jeszcze są świetną zabawą i pomysłem na urozmaicenie dziecięcego czasu w domu:
Wielkanocne ćwiczenie logopedyczne
W ramach ćwiczeń koordynacji oddechowej, zrobimy pisankę, używając słomki i własnego oddechu. Należy przygotować dużą kartkę A4, plastikową słomkę i kolorowe skrawki papieru. Mogą mieć one dowolne kształty. Ważne jednak, by ich średnica była większa niż średnica słomki.
Wargi dziecka łapią słomkę i szczelnie ją trzymają. Należy przyłożyć prostopadle słomkę do papierka i wessać powietrze. W ten sposób papierek przyssie się do słomki. Przenosimy go na słomce na tworzoną pisankę i opuszczamy lekko wydmuchując powietrze. Ważne, by dłonie nie pomagały w procesie podnoszenia, przenoszenia i opuszczania papierka. Tworzymy na jajku dowolne wzory z papierków. Chętne dzieci mogą przykleić papierki klejem, jednak dopiero po przeniesieniu wszystkich skrawków papieru.
Powyższe ćwiczenie jest odpowiednie dla wszystkich dzieci w wieku przedszkolnym. Ćwiczymy dzięki niemu panowanie nad oddechem (pomocne przy tworzeniu głosu, w mowie i śpiewie), a ponadto ćwiczymy mięsień okrężny ust, który musi pracować, by wargi mogły szczelnie przylegać do słomki.
Ćwiczenia dla dzieci
Domowe wspieranie rozwoju języka i mowy
Do każdego rzeczownika można dopasować jakiś czasownik. Starajmy się często zadawać dziecku pytania (lub opisywać mu) – „Co można z tym zrobić?”, „Do czego to jest?”, „Do czego to służy?”, „Co to robi?”, „Co ten ktoś potrafi?”. Ważne, by nie opisywać rzeczywistości zbyt rzadko, zbyt zdawkowo, zbyt zwięźle. Dziecko, by nauczyło się płynnie tworzyć zdania i efektywnie komunikować w przyszłości, powinno poznawać świat i nazwy tego, co w tym świecie poznało. My, jako opiekunowie, musimy dać mu ku temu szansę.
Warto przynajmniej raz dziennie bardzo szczegółowo opowiadać o sytuacji dnia codziennego, którą wykonuje dziecko lub wykonujemy ją razem. Dobrym pomysłem jest również rozszerzanie treści, które czytamy na głos np. z książeczki dla dzieci.
Przykład opisu sytuacji podczas obiadu w domu:
„Zobacz, wyciągam teraz szary talerz z szafki. Talerz kładę na stoliku. Najpierw położę podkładkę, żeby stół nie pobrudził się zupą. Co trzeba zrobić ze stołem, kiedy się pobrudzi? Tak, trzeba powycierać. Czym można powycierać? Mokrą szmatką, masz rację. My postaramy się nie pobrudzić stolika. Spójrz, wyciągam sztućce. Sztućce to łyżka, widelec i nóż. Co można zrobić sztućcami? Tak, jeść zupę i drugie danie. Łyżką nabierasz zupę z talerza i wkładasz ją do buzi. Teraz nalewam zupę z garnka. Wiesz, co musiałam zrobić z zupą, żeby była ciepła? Tak, musiałam ją zagrzać na kuchence. Zapalić palnik pod garnkiem, pomieszać i poczekać. Teraz zupa jest gorąca. Co mam teraz zrobić? Nalać do talerzy? Dobrze, nalewam. Co zrobisz z tą zupą? Możesz najpierw ją spróbować. Może ci smakować albo nie. Potem możesz ją zjeść. Pamiętaj, że trzeba uważać. Jeśli sprawdzisz i zobaczysz, że zupa jest za gorąca, to co się może stać? Możesz się poparzyć w język. Wtedy trzeba chwilę poczekać. Masz rację, możesz też podmuchać zupę. Co się z nią wtedy stanie? Tak, szybciej ostygnie. Możemy już zacząć jeść. Smacznego!”
Drogi Rodzicu! Pamiętaj, by dawać dziecku przestrzeń i czas na odpowiadanie na pytania. Bądź cierpliwy, nie wyręczaj od razu dziecka, nie odpowiadaj szybko za nie. Możesz to zrobić dopiero wtedy, gdy samodzielnie nie potrafi odpowiedzieć przez dłuższy czas. Nagradzaj chęć wypowiadania się i odpowiadania entuzjastyczną pochwałą bądź przytakiwaniem. Często zachęcaj do rozmowy i pokazuj córce / synowi, że jest dla Ciebie ważnym rozmówcą.
Zabawy stymulujące przetwarzanie i uwagę słuchową, słyszenie kierunkowe, interpretację i różnicowanie barw dźwięków
Przygotowujemy różne rekwizyty, które wydają dźwięki. Dźwięki te mogą różnić się między sobą nieznacznie lub bardzo. Możemy wykorzystać sztućce, pokrywki na garnki, grzechotki, plastikowe przedmioty, mydło w mydelniczce, małe instrumenty, przyprawy w słoiku itd.
Pokazujemy dziecku wszystkie te przedmioty, nazywamy je, prosimy, by powtórzyło nazwy. Prezentujemy dźwięki, jakie wydają. Następnie dziecko siada na środku pokoju z zasłoniętymi oczami. Ustawiamy się wokół dziecka w różnych konfiguracjach – przedmiot umieszczamy na różnych wysokościach wokół dziecka. Zaczynamy od 5 sekund zupełnej ciszy, następnie wydajemy dźwięk, a nasza pociecha ma odgadnąć, co usłyszała i pokazać palcem, z którego miejsca dźwięk dochodził. Za każdym razem dźwięki mają być tworzone z różną głośnością i długością. Mogą się też powtarzać dla zmyłki.
Kiedy zauważymy, że dźwięki i kierunki są poprawnie interpretowane, u starszych dzieci, możemy zacząć wydawać dwa dźwięki naraz. Wtedy starszak powinien nazwać oba przedmioty i stwierdzić, czy oba odgłosy dochodziły z tego samego miejsca.
Na koniec zabawy, układamy wszystkie rekwizyty na podłodze i prosimy, by dziecko posegregowało je tematycznie. Starsze dzieci samodzielnie wymyślają kategorie – np. rzeczy do jedzenia, rzeczy z łazienki. Maluchom możemy narzucić własne. Pamiętajmy o dobrej zabawie i nagradzaniu brawami poprawnych wyborów!
Logopeda
Przedszkole zatrudnia logopedę. Logopeda przedszkolny przeprowadza badania dzieci i stawia szczegółową diagnozę rozwoju mowy.
Dzieci, u których po diagnozie stwierdzono nieprawidłowości w rozwoju mowy, objęte są indywidualną terapią logopedyczną w przedszkolu.
Ćwiczenia mają na celu: usuwanie zaburzeń mowy, nauczanie mowy, która się nie wykształciła, eliminowanie przyczyn emocjonalnych w przypadku dzieci jąkających się, wyrównywanie opóźnień rozwoju mowy.
Dzieci objęte terapią logopedyczną uczestniczą w zajęciach indywidualnych i grupowych.
Rodzice otrzymują instruktaż pracy z dziećmi w celu dalszej pracy z dzieckiem.
Logopeda Karolina Grysztar
Wtorek: 11:00 – 16:30 (konsultacje z rodzicami 15:30 – 16:30 po uprzednim umówieniu)
Środa: 9:30 – 16:00
Czwartek: 9:30 – 15:30
Grupy
